Artikel ini mengulas tentang isu PPSMI yang mulai dijalankan pada tahun 2003. Tentangan daripada pelbagai pihak telah disuarakan kerana pada pandangan mereka, dua subjek kritikal ini adalah lebih baik diajar dalam bahasa ibunda. Ini dibuktikan dengan keputusan pelajar yang merosot setelah program ini diperkenalkan.
Menurut penulis, hanya sebilangan pelajar sahaja yang mendapat manfaat iaitu mencapai objektif Kementerian Pelajaran Malaysia (KPM) iaitu menguasai subjek Sains dan Matematik dalam BI dengan baik, iaitu pelajar yang cemerlang dalam penguasaan BI sahaja. Bagi pelajar yang lemah penguasaannya dalam BI, mereka telah tercicir dalam memahami subjek Sains dan Matematik. Ini menyebabkan kemerosotan pencapaian kedua-dua mata pelajaran itu.
Penulis artikel ini dengan jelasnya memberitahu bahawa pelaksanaan PPSMI ini lebih banyak mendatangkan keburukan daripada kebaikan itu sendiri. Walaupun objektifnya sangat murni, iaitu mengangkat tahap penguasaan BI bagi subjek Sains dam Matematik dalam kalangan pelajar supaya lebih berdaya saing apabila menjejakkan kaki di alam pekerjaan nanti, namun obejktif itu dianggap tidak tercapai.
Pada pandangan saya, pihak KPM seharusnya mengkaji dengan lebih mendalam impak pelaksanaan PPSMI sebelum melaksanakannya. Perubahan demi perubahan yang dilakukan hanya menyebabkan para guru dan pelajar keliru dan menjadikan sistem lebih kucar kacir. Tidak seharusnya masa depan pelajar diperjudikan dengan eksperimen-eksperimen atau percubaan-percubaan sistem yang tidak kukuh dan longgar dari segi pelaksanaannya. Impak kepada guru, pelajar, masyarakat dan negara mestilah dikaji dengan mendalam sebelum sesuatu sistem diperkenalkan supaya tidak membebankan mereka dan juga KPM itu sendiri kerana terpaksa menanggung pelbagai aspek kerugian.
No comments:
Post a Comment